शुक्रवार, सप्टेंबर ०२, २०११

धन्यं जीवन....


हृदय गुंतले कि प्रेम होते !

मन जुळले कि नाते होते ! 

विचार जुळले कि मैत्री होते !

परी सर्व जुळले कि दु:ख का येते !!!




शौर्य दाखविण्या युद्ध जमावे

मैत्र मिळण्या वैर्य नसावे

सुख मिळविण्या ध्येर्य हवे

परी दुख शमविण्या क्रौर्य का हवे !!!





माया दाखविण्या वात्सल्य हवे

कौशल्यवतीन बुद्धिवान हवे

पराक्रमाधीन होण्या बाल हवे

परी नसल्यास सारे रंक म्हणे !!!




दाही दिशीस समाज हा सारा

समाज म्हणजे काय जीवन पसारा

जगण्यासाठी स्वकष्ट हवे

घेतल्यास उपकार का नष्ट व्हावे !!!



भास प्रेमाचा..




भास तुझा तू असल्याचा !

                                     भास तुझा तू नसल्याचा !!

प्रेमात तुझ्या मी असण्याचा कि ! 

                                     प्रीतीत माझ्या तू नसण्याचा !!

भास खरा कि हि आठवण !

                                     अन प्रेम खरे कि ती साठवण !!

व्यक्त अश्या तुज्या भावना तर, 

                                    अव्यक्त असा माझा भास का?

शिथिल होऊनी बघत बसावे !

                                    व्यतीत न होता आठवत राहावे !!

ज्ञात आहे मज डाव हा फासण्याचा !

                                     पण आनंद देतो भास तुझ्या प्रेमाचा !! 




प्रेम फक्त काय प्रेम असत....

आठवणी



मिटलेल्या पापण्यांच्या आड चित्र तुझे उमटले !



अंगावर शहारे अन मनात तुझे रूप दाटले !!



आठवणी येता हृदयी तुझे विश्व मनी नांदते !



ध्यान तुझे येता मनी अश्रू नयनी बळावते !!



प्रश्न येती तरी उत्तर तू एकची सापडे !



अधांतरी जीवन माझे प्रेम तुझे छेडते !!