नियतीचा खेळ बाई बघा कसा काय ?
मोठ्ठ झाल पाखरू अन उडुनी गेली माय !!धृ.!!
रात-दिन पिसांचा तो गाभारा ती सजवला
मात्र पोटी दाणा हो वेळीच तिने निजावला
कष्ट अंगी रुजलेले परी त्रास त्याचा न्हाय !!१!!
नियतीचा खेळ बाई बघा कसा काय ?
मोठ्ठ झाल पाखरू अन उडुनी गेली माय !!
उन, वारा, पाऊस तरी रोजचीच दिनचर्या ती
चालत राही आपल्या पिल्लांसाठी अखंड माय ती
तुटलेल्या धाग्यांत मन तरीपण मनात दावा न्हाय !!२!!
नियतीचा खेळ बाई बघा कसा काय ?
मोठ्ठ झाल पाखरू अन उडुनी गेली माय !!
इवलासा जीव तीन केवढा मोट्ठा केला
हृदयाच्या कोपऱ्यामंदी अपेक्षांचा अंत केला
पंख फुटलं पिलाला अन नियतीची सवय !!३!!
नियतीचा खेळ बाई बघा कसा काय ?
मोठ्ठ झाल पाखरू अन उडुनी गेली माय !!